Wpływ procesu udomowienia na objętość mózgu szczura oraz struktur mózgu związanych z widzeniem.
18.09.2015
Proces udomowienia szczura rozpoczął się w pierwszych latach XX wieku. Specjalny sposób żywienia zwierząt oraz środowisko dalece różniące się od naturalnego mogły doprowadzić do morfologicznych oraz biochemicznych zmian w systemie nerwowym zwierząt. Celem naszego projektu była ocena w jak dużym stopniu proces udomowienia szczura wpłynął na objętość mózgu oraz struktur związanych z widzeniem.
W tym celu przeprowadziliśmy eksperyment z wykorzystaniem dorosłych szczurów (9-10 tygodni) ze szczepu WWCPS (pigmentowany, dziki), BN (pigmentowany, laboratoryjny) oraz Wistar (albinos, laboratoryjny). Zwierzęta zostały umieszczone w 7-teslowym skanerze Bruker BioSpec dedykowanym dla małych zwierząt, następnie wykonane zostało wysokorozdzielcze obrazowanie (T2-zależne).
Analiza objętości struktur mózgów została wykonana z wykorzystaniem automatycznego schematu przetwarzania zaprojektowanego i zaimplementowanego w środowisku MATLAB/SPM8 w oparciu o wysegmentowany atlas struktur mózgu (Schwarz Brain Atlas dostępny wraz z oprogramowaniem SPM Samit Toolbox opublikowanym na stronie: http://mic-umcg.hithub.io/samit/).
Poniższe wyniki mogą sugerować, że spontaniczna degeneracja siatkówki u laboratoryjnych, niepigmentowanych szczurów (Wistar) prowadzi do stosunkowo mniejszej objętości struktur związanych z widzeniem.
Powyższy projekt realizowany jest przy współpracy Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej oraz Laboratorium Rezonansu Magnetycznego Małych Zwierząt przy Instytucie Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN.
